Bir okul bahçesinin yakınından geçerken içimizi ısıtan ve yolumuzu aydınlatan bir ses duyarız. O sesle birlikte başımız dikelir, göğsümüz kabarır ve olduğumuz yerde seksenbeş milyonun her bir evladı gibi dimdik, gururla, onurla ve şanlı tarihin yüklediği misyonla geleceğe umutla bakarız. Biliriz ki bu marş bizim ortak nefesimizdir. Birlik ve beraberliğimizin söze ve besteye dökülmüş halidir. Şehitlerimiz ve gazilerimizin uğruna canlarını ortaya koyduğu destandır. Ruhumuzda ve göklerde al bayrak, dillerde ve gönüllerde KORKMA! nidaları…
12 Mart 1921... Kabulünün 99. yılında ve sonsuza kadar İstiklal Marşımız ; ezelden beri hür yaşamış milletimin ilelebet ortak sevdası olacak ve yurdumun uçsuz bucaksız şafaklarında nazlı nazlı dalgalanacak ve Al bayrağımın sesi olacaktır.
Allah bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın.
Her bir dizesini milletinin bağımsızlık aşkıyla yoğuran Mehmet Akif Ersoy’a sonsuz rahmetle…